donderdag 20 september 2012

Achter de wolken schijnt de zon

Na een jaar schijnt voor mij weer de zon.
Ik ben hoog genoeg op de berg en loop stap voor stap over een glooiend landschap steeds een beetje verder en hoger.

Het gaat goed, heel goed en ik snap het. Dat gevoel is mooi.
De lessen van het afgelopen jaar kan ik de rest van mijn leven onthouden en in praktijk brengen.
Ik weet zeker dat ik in mijn 42e levensjaar weer slank (genoeg) zal zijn.
Het leven is mooi, mijn leven is mooi, ik ben tevreden met en trots op hoe en wie ik ben: mezelf!
En zal nooit meer het meisje in mij vergeten.

Ik word altijd blij als ik deze foto zie, want dit ben ik in alle facetten.
Ik was stiekem (lekker stout) zelf naar het zwembad gegaan,
alles keurig mee en goed voorbereid.
Skattig kersenjasje, tuttasje, zwemkleren in tas van de slagerij van
mijn vader en een gieter om mee te spelen.
En..... ik ging naar het zwembad, want DE ZON SCHEEN!!!
Wat een lekker lachebekje. #trots

Het is een dierbare foto want kenmerkend en in 1 blik gevangen hoe ik was
en nog steeds ben. Nog steeds gek op tasjes gezien mijn grote verzameling,
trots op mijn vader, hou nog van mooie kleren en goed voorbereid zijn, alles goed
regelen en voor elkaar hebben en tijd nemen om gek te doen en te spelen.
En het voornaamste: ik maak nog steeds graag iedereen blij en aan het lachen.

Na het nemen van de foto heeft de badjuf toch maar mijn mama gebeld.
My next step: http://mijndroomiseencolumn.blogspot.nl/
Ik ga dus door naar het volgende level, maar lees jij gerust verder hier als je wilt en kom naar me toe.
Het is een happy place, je bent er altijd welkom.
Neem gerust je tijd, ik wacht op je, de rest van je leven ook.

Voor de allerlaatste keer nog een song van de dag.
Besef vandaag dat Jeroen van der Boom over mij zingt.
Tis meteen een mooie samenvatting van deze weblog: Jij bent zo.

Zeg ik nee, zeg jij ja.
En wil ik gaan slapen,
wil jij ineens graag en oh
Zeg ik stop ga jij toch,
nog even door
En ik krijg geen gehoor.

Stroomt het bier uit de kraan,
wil jij naar huis.
Zeg ik laten we gaan,
geef jij niet thuis .
Maar het kan me niet schelen, want

Jij bent zo
Ik heb je dan nooit anders gekend, en zo
zou ik jou 't liefste houden.
Je bent zo
Met jou verveel ik me geen moment, en oh
Ook al doe je echt geen moeite
Je bent zo
Ik raak gewoon nooit aan je gewend, zo
Wil ik verder leven samen met jou

Zal ik jou ooit begrijpen
Ik zou het niet willen
Ik hou van je grillen
Jij maakt dat ik nooit een dag
niet heb geleefd
Dus verras me maar weer
Ook al doet het soms zeer

En is wit in de mode
draag jij zwart
Weet je 't zeker
dan nog volg jij je hart
Iedereen zou zich schamen, maar

Jij bent zo
Ik heb je dan nooit anders gekend, en zo
zou ik jou 't liefste houden
Je bent zo
Met jou verveel ik me geen moment, en oh
Ook al doe je echt geen moeite
Je bent zo
Ik raak gewoon nooit aan je gewend, zo
wil ik verder leven samen met jou

Ik wil je echt niet anders
Ook al wil je meer tijd voor jou alleen
Toch voel ik me met jou zo samen een
Want ik weet dat je van me houdt

Jij bent zo
Ik heb je dan nooit anders gekend, en zo
Zou ik jou t liefste houden
Je bent zo
Met jou verveel ik me geen moment, en oh
Ook al doe je echt geen moeite
Je bent zo
Ik raak gewoon nooit aan je gewend zo
Wil ik verder leven samen met jou

Jij bent zo
Met jou verveel ik me geen moment, oh
Je bent zo
Ik raak gewoon nooit aan je gewend zo
Wil ik verder leven samen

zaterdag 15 september 2012

Voor niks gaat de zon op

Ik kwam er net achter dat het vandaag precies een jaar geleden is dat ik in de ambulance belandde en het is vandaag precies de dag dat de kwartjes vallen en ik het snap.
Gisteren het coachingstraject Alles in Balans afgerond.
Tijd om de balans op te maken.
Sinds een week lees en volg ik actief de wijze van het boek Het geheim van slanke mensen. Ik was ook al een heel eind met het boek Dromen, durven, doen en Ja, maar, omdenken zit al een paar jaar helemaal in mijn systeem.
Eergisteren een lezing (lees wervelstorm) van Kim Spinder bijgewoond http://youtu.be/6O1bECTS2Ts En ik snap het nu.
Echt ik snap het nu gewoon.

Het is niet alleen Het geheim van slanke mensen, maar ook het geheim van het leven:
WOLK (lees WALK):
Wat let je om Op te ruimen, Om te denken, Obstakels weg te werken, Observeren van mensen die een voorbeeld zijn en voor het beste, Leukste, Lekkerste en mooiste op Lange termijn te Kiezen?
Samengevat: zet gewoon het eerste Stapje (WALK)).
Gun jezelf altijd het allerbeste dat er is.

Het geldt niet alleen voor afvallen, je moet KEUZES MAKEN bij alles in je leven en daarbij denken aan de LANGE TERMIJN. Alle oneliners, de theorie, ken je al, zijn logisch of heb je al eens gehoord. Nu is het nog een kwestie van in de praktijk doen, de STAP nemen. Eén (klein) stapje per keer. Werkt het niet, dan doe je een stapje terug en kies je een andere weg/manier.

Dat ik een keuze had om af te vallen besefte ik toen ik door Heerhugowaard Noord fietste.
Ik fietste langs een man met twee kinderen. Toen ik net voorbij was zei hij: "Jeetje, wat een dikke kont".
Ik kneep in een reflex in mijn remmen, vroeg of het wel helemaal lekker met hem ging, of hij zijn frustratie voortaan op zijn eigen vrouw wilde botvieren en dat hij een goed voorbeeld gaf aan zijn dochters.
De vinger die ik naar hem opstak heb ik nog nooit zo erg en vol uit mijn hart gemeend.
Waar haalde hij het lef vandaan.
Ik was vrolijk aan het fietsen, deed niemand kwaad, was goed bezig en net 1 kilo afgevallen die week. Wie was hij om mijn goede gevoel te verpesten?
En toen bedacht ik: hij is een loser en wat hij ook doet hij blijft een loser.
Ik ben dik, maar ik ben goed bezig met afvallen en straks ben ik dat niet meer.
Ik heb een KEUZE!
Ik ben sterker!
Hij had op de korte termijn lol. Maar ik op de lange termijn: ik win.
En winst is leuk. Is voetbal leuker als je met 0-3 verliest of als je met de punten in de tas naar huis gaat?
Je hebt de keuze om, als je ochtend thuis niet zo lekker begon, toch met een goed humeur de drempel van kantoor over te gaan. Je collega's kunnen er niks aan doen dat het een bende is in huis, je kinderen niet willen luisteren en je het zweet op je rug hebt. En dan wordt het toch nog een gezellige dag.

Als er op een huis staat "Ik heb wa'k wou", dan is het die mensen niet komen aanwaaien, daar hebben ze wel iets voor moeten doen of laten. Je wordt (meestal) niet vanzelf dik en ook niet vanzelf dun, kaboutertjes bestaan niet.
Als je van voor 1980 bent ken je vast nog wel de reclame van een uitzendbureau.
Een man zat op een trapje voor het uitzendbureau te klagen: "Uitzendbureau! Heeft toch geen enkele zin." Loopt er een vrouw langs: "Op de stoep zitten, dat heeft zin!"
Dus STOP blaming everyone en everything else.

Wat deed ik de laatste jaren?
Niks, het hangt op de bank en het zapt.
Er was zoveel te doen, het was onbegonnen werk en het zou nooit netjes worden. Want als het dan ruim zou zijn, dan gooiden ze weer van alles neer.
Ik was moe en snel geïrriteerd. Las de VT Wonen en Ariadne At Home, keek alle woonprogramma's. Googlde naar leuke plaatjes en plaatste deze op Pinterest. Dromend over hoe het could be en never would be.
En balend van de troep die om me heen lag, mooie reden om iets te eten.
En toen kreeg ik ook nog een burnout en dat kwam allemaal niet door mij, want ik deed ontzettend mijn best.
En dat is niet eerlijk, oh nee, dus ik mag best een snoepje.
Ik jojode van de 65 naar de 98 kilo.
Mijn smoesjes:
* Ik ben moe, heb geen energie, want mijn man loopt ploegendienst, ik heb ook gewerkt.
Volg je eigen ritme, zet je wekker om kwart voor tien 's avonds, dit is een reminder om af te ronden en richting je bed te gaan. Met dat ene uurtje (of langer) wakker win je niks, met dat ene uurtje extra slaap wel. Ik ben nu vroeger wakker, voor de wekker en voor de rest, vol energie en zin en geniet van de rust nog even in huis. Ik zie mijn man misschien iets minder vaak, maar als ik hem zie ben ik vrolijk en blij. Ik kies voor kwalitijd.
Als we een bbq-feestje hebben, dan haal ik altijd een bordje eten voor mijn man. Dat vind ie leuk, andere mannen zijn jaloers. Hij weet als ik af en toe voor hem zorg en hij een andere keer voor mij, dan kost het ons allebei evenveel energie, maar het is wel leuker.
* Ik ben te perfectionistisch en perfect lukt niet, dus ik doe dan maar niks.
Word optimalist en sta versteld van wat je bereikt.
* Mijn man en kinderen gooien alles zomaar ergens neer.
Zij weten ook niet waar ze het moeten leggen. Geef alles een vaste plaats en leg de spullen er consequent neer. Als je man dan de volgende keer vraagt waar liggen mijn sokken, dan zeg je op z'n plek, kijk hier, in de sokkenla.
Als je huis opgeruimd is en alles een vaste plek heeft, dan is een beetje bende erbij niet erg en zo opgeruimd.
Als het al een bende is is het makkelijker om er nog iets bij te gooien. Dan verdwijnt het in het niets.
* Het valt wel mee. Mijn spiegel hing zo dat ik alleen de bovenkant van mijn lijf zag. Die onderkin, ja dat was wel jammer. En grote hangende borsten, straks in een bh dan zijn ze alleen nog groot, niks mis mee. Voor de rest zag ik badkamermuur en wasbak en als ik mijn hoofd naar beneden boog, dan zag ik mooie voetjes en mijn onderbenen en kuiten, vanaf de voorkant, niks mis mee!
In de caravan hing een spiegel aan de deur en daarin zag ik mezelf wel in vol ornaat. Dus de caravan verkocht.....
Nu heb ik een passpiegel in mijn opgeruimde inloopkast staan .Er hangt een schoolbordhart naast de spiegel met mijn gewicht erop en de kilo's die er al af zijn!
* Ik ben geen sporter, ik kan niet op een clubje want mijn man heeft ploegendienst.
Ga gewoon bewegen, sporten in de sportschool of hardlopen hoeft helemaal niet, maar 1 of 2 uurtjes wandelen met een vriendin (beweging, frisse lucht, gezellig en je ei even kwijt) of vaker de fiets pakken (met of zonder trapondersteuning). Of ga met je kinderen Let's dancen of Zumba dansen met de WII. Kwalitijd! Put on your dancing shoes and dance the blues!
* Ik observeer en vind vrouwen met jurkjes en laarzen altijd erg mooi, maar ik ben dik, dus trek ik andere kleren aan. Allebei niet leuk.
Nu ben ik nog steeds dik, maar heb evengoed jurkjes en laarzen. Te dik is niet leuk, maar die leuke jurkjes maken me wel een stuk mooier en vrolijker.

STOP met Smoesjes zoeken of anderen/situaties de Schuld geven van jouw onbalans. Trek die Slachtofferjas die je zo lekker past uit. Waar moet je nog meer mee stoppen? Zeuren, doorZagen, Zaniken, niet je kop in het Zand steken, je bent geen Struisvogel, ....
If it doesn't kill you, it makes you stronger!

Kijk naar jezelf, wat kan ik er aan doen? Niet alleen voor even, maar voor altijd.
Een balans is niet altijd horizontaal, maar schommelt lekker zachtjes heen en weer.
Zolang de meter niet uitslaat is het goed. En als de meter wel doorslaat niet blijven zitten, maar jezelf herpakken.
‘Falen’ mag.
Verdeel al je tijd, energie, kcal, liefde, …. die je te verdelen hebt over de dag. Het klinkt makkelijker gezegd dan gedaan, maar als ik het kan kun jij het ook. Het is een heerlijk gevoel en je krijgt er energie van.
Vroeger kocht ik schriftjes en legde die dan op een mooi stapeltje. Nu gebruik ik de schriftjes als boodschappenlijstje, aantekeningenboekje, er mag in gekliederd worden en ik kan er elke dag van genieten.
Als je dus een opgeruimd huis wil moet je of opruimen en kiezen voor ruim, schoon en opgeruimd, of niet (laten) opruimen en kiezen voor rommel en vies. Dus stop (even) met Ariadnes en VT Wonens lezen en ga het gewoon doen. WAT LET JE?

Dus OPRUIMEN. Niet alleen je huis, maar ook je hoofd, slechte gewoontes, het teveel aan vet, verplichtingen, aannames en verwachtingen, alles. Natuurlijk is mijn huis nog niet perfect, maar ik ben goed bezig en pak het goed aan, geen korte termijnoplossingen (even snel alles aan de kant), maar zoeken naar oplossingen voor de lange termijn.
Ik heb hier een stapel oude kranten, wat ga ik voortaan met kranten doen? Wat wordt hun plek. En koop dan meteen een mooie bak om ze in te doen.  


Hoe wil ik vandaag zijn? Wat wil ik uitstralen? Hoe ziet mijn dag eruit? Wat ga ik eten om niet aan te komen of zelfs af te vallen.
Welke bewegingsvorm kan ik inpassen in de dag? Op de fiets naar het werk of boodschappen doen.
En ik plan extra tijd in als ik ergens naar toe ga en geniet van het moment van moetenloosheid.
Ik heb alle kleren weggegeven die me niet super stonden. Resultaat: ik heb minder keuze, maar zie er wel aldoor leuk uit en heb een mooie ruime kast!
Alle dingen die niet mooi zijn wil ik weg, zodat ik kan kijken naar en genieten van alle mooie dingen die ik heb, zonder dat troep (incl. het teveel aan vet/vel) mijn uitzicht belemmerd.
Omring me dus met dingen waar ik vrolijk van word.
Spullen weggeven geeft een goed gevoel, spullen verkopen op rommelmarkt of Marktplaats schept gelegenheid om iets moois/handigs voor mijn huis te kopen of een mooi nieuw jurkje!
Mijn dochters zijn hun hele kamer aan het leegruimen, alle Babybornpoppen eruit en het geld in hun spaarpotje.

Als iedereen zijn huis en leven zou declutteren en organizen, dan kwam er ook opwaartse beweging in de crisis. Mensen met weinig geld kunnen jouw spullen kopen op Marktplaats of bij de Kringloop, jij hebt dan weer geld om spullen te kopen bij IKEA, de baas van IKEA kan weer uit eten met de baas van Marktplaats bij De Librije...... En dan vormen ze samen IK2A (die 2ehands verkoopsite bestaat al hè, wie verzint het geniaal).
Voortaan als iemand zegt crisis, dan moet eigenlijk iedereen gaan zeggen: CRISIS? WOLK zul je bedoelen.
Kleding weggeven is natuurlijk ook een prima optie. Je koopt er niks voor, maar je krijgt misschien wel een bedankje en/of een goed gevoel.
Snap nu de organisatie Oneman.org ook helemaal, one man can echt make a difference.

Geef je leven elk jaar een APK, kijk naar alles om je heen en bedenk, wat moet anders, wat kan ik veranderen/opruimen?
Een soort grote (voorjaars)schoonmaak. Reinheid dus. En pas meteen ook de Rust- en Regelmaattip van oma toe. Je zult zien dat je er een blij gevoel, rust, lucht, energie en tijd voor terugkrijgt.

Tis niet spannend, moeilijk of eng, alleen maar erg leuk.

En het grappige is, je kunt WOLK overal voor toepassen. Voor de rommel in huis, om af te vallen, de dingen te doen die je het liefste wil, stoppen met roken, je burnout overleven, alle zelfhulp- en managementboeken weggooien en alleen maar volgens WOLK werken en leven, etc.
Dus wat doe je voortaan? STOP en STAPWOLK this way! (effe je geluid op hard).
En achter die wolken? Daar schijnt voor niks de zon.

En hoe die zon er voor mij uit ziet? Ik ben nu al zichtbaar en voelbaar dunner, ik voel me leuker, sterker en stoer en het trotse gevoel dat ik heb als ik naar dit plaatje kijk dat kan ik niet beschrijven. Het mooiste is ik weet als ik gewoon zo door ga en elke dag doorWOLK, het alleen maar nog leuker wordt en.... blijft.


Ik kijk mezelf iedere dag in de spiegel aan en zeg: je kunt het makkelijk zelf, je hebt invloed, je bent je eigen coach, je moet (mag, dat is ook weer een keuze) alleen de juiste keuzes maken, je bent je eigen inspiratiebron.
Alles wat ik het laatste jaar geschreven heb in deze blog waren de STAPPEN die ik moest zetten om te komen waar ik nu ben. A happy place.
Ik heb daarbij wat hulp gehad, maar uiteindelijk heb ik er zelf voor gekozen en heb ik het zelf gedaan. #Trots.
En Trots met een grote T is goed, heel goed.
Ik heb drie pseudoniemen, Jacquelien de Vries, de schrijfster van deze weblog, Letje Annebetje Bot en Pebbles. Pebbles is het meisje in mij, dat ik heel even was kwijtgeraakt. Look at me now!


En wie is Letje Annabetje Bot?
Letje Annabetje Bot woonde in een suikerpot,
in een suikerpot met oren en wat bloemetjes van voren.
Zachtjes zei ze: Wat ben ík met dit huisje in mijn schik!
Maar de buren vonden 't gek en ze kwamen voor het hek
en toen kreeg je dit gesprek:
Woon je nou niet veel te klein?
Nee, ik zit hier reuzefijn!
Als het vriest, wat doe je dan?
Trek ik twintig jassen an!
Maar bij wind en regenweer?
Dan laat ik het deksel neer!
En waar doe je nou je was?
Voor mijn huisje, in het gras!
Zeg, je hebt niet eens een bel!
Mijn bezoekers kloppen wel!
En dat vroeg en vroeg maar toe,
Letje werd die mensen moe.
Ze gaf niemand antwoord meer,
en ze hing een bordje neer:
Hoe ik woon, dat zijn míjn zaken,
niemand heeft daarmee te maken!
Ook al zat ik in een slof,
in een kolenkit vol stof,
in een sok, een droge sloot,
in een halve kokosnoot,
in het nachthok van de haan,
wat gaat dat een ander aan?
Toen deed ze met kwaad gezicht,
één, twee, peng! het deksel dicht.
Niet zo erg beleefd, dunkt mij.
Maar....ze had gelijk! Wat jij?

Letje dat ben ik! Ik lijk misschien irritant, gek of anders, maar I'm not weird, I'm a limited edition.

Ik heb kabouters! Wilde na dit bericht verder met opruimen en wat denk je: de afwas die ik verwachtte was al weg. Yeah, het werkt echt!! It's a beautiful day!
Thanx Bambam!




Une belle histoire

dinsdag 11 september 2012

Het is alle dagen mijn dag! Waarin ik zelf keuzes maken mag.

De krachtigste gave die de mens bezit, is het vermogen om te kiezen.

Ik heb alles al, ik moet het alleen nog beter behandelen, goed verzorgen of gebruiken.
Met het maken van de leukste keuzes kan ik het beste uit de dag/weelde/mezelf/mijn gezin/....... halen.

Heb nog een hele stapel boeken liggen om te lezen en die liggen daar nog wel even goed.
Ik kies ervoor om nu 2 boeken te lezen en actief de wijze raad die erin staat op te volgen: Dromen, durven, doen en Het geheim van slanke mensen.

Wat kies ik nog meer:
Genieten van wat ik mag en kan kiezen, blij en tevreden zijn met de keuzes die ik maak en trots zijn dat ik bij mijn keuze blijf.
Blijven bewegen en fietsen.
Bewust kiezen voor gezond, maar lekker eten, binnen de marge.
Stapjes zetten in de dingen die ik wil veranderen/verbeteren, dus niet meer doen wat ik deed en krijgen wat ik kreeg.
Meer weggooien en meer structuur in de spullen.
Alles gebruiken, niks alleen voor de sier/heb.
Op tijd naar bed.
Leuke dingen doen met vriendinnen en mini-vakanties houden.
Geloven in mezelf. Kunnen wij het maken? Nou en of! Zelfs Bob de Bouwer klaart zijn klus stap voor stap.
Ik kan veranderen door andere keuzes te maken, ik weet dat ik het kan, want ik ben al gestopt met cola, geen  2 1/2 schep suiker in de thee en niet meer alles voornamelijk met de auto, maar alles voornamelijk met de fiets.
Buddy zijn van mezelf.
Mezelf belonen als ik goed bezig ben met gezonde, evengoed lekkere en leuke dingen.

zondag 2 september 2012

Lanterfanten

 
De afgelopen weken (het lijken wel maanden) heb ik een oud woord herontdekt: lanterfanten.
Een geweldig woord.
Helemaal om je er actief aan te houden.
Ik las in Happinez: lanterfanten is het vrolijke zusje van vervelen.
Lanterfanten betekent zoiets als niets bijzonders doen, gewoon lekker wat aanrommelen.
Alles mag, maar je hoeft niks.
Even wat langzamer aan doen en ruimte maken voor impulsiviteit.

Ook Piekeren is de verkeerde kant op fantaseren vind ik een geweldige uitspraak.
www.tuimeltekst.nl

Heb de laatste tijd dus heerlijk genoten, maar nu is het tijd om mezelf aan de haren op te pakken en de puntjes op de i te zetten.
En tussendoor natuurlijk niet vergeten te lanterfanten en het mooiste maken van iedere dag.
En regelmatig blijven genieten van minivakanties en al het mooie in huis en tuin.

Doelen stellen en nu DROMEN, DURVEN EN DOEN!

Ik heb alles in huis wat ik nodig heb en mijn hartje begeert, nu moet ik alleen de goede dingen nog goed ermee doen.
De kansen zijn er al, moet alleen mijn wensen en voornemens weten te benoemen, de kansen te zien/vinden en pakken.
Het komt wel goed met mij.
Ik ga ervoor! Kom aan! Geef nooit op! You can be who you want to be!
Tis het begin van een nieuw schooljaar en voor mij het begin van de rest van mijn leven.

Wordt vervolgd!

vrijdag 27 april 2012

Het regent zonnestralen!

Wijsheden zijn niet voor niets wijsheden.
Daar hebben hele generaties voor ons hun neus al voor gestoten, wakker om gelegen, vingers aan gebrand en hun hersenen over gekraakt.
Ze zijn niet alleen waar en slim, maar ze wijzen je ook de weg.
De wijsheid die vandaag aldoor in mijn hoofd oppopt is: Wie goed doet, goed ontmoet.

De woorden moeten, proberen en niet,
moet je proberen niet te zeggen/denken/gebruiken.

Songtekst van de dag!

Op een terras ergens in Frankrijk in de zon
Zit een man die het tot gisteren nooit won
Maar zijn auto vloog hier vlakbij uit de bocht
Zonder hem, zonder Herman,
Want die had hem net verkocht

Herman in de zon op het terras
Leest in 't AD dat 'ie niet meer in leven was
Zijn auto was volledig afgebrand
En die man die hem gekocht had,
Stond onder zijn naam in de krant


O, o, o,
Even rustig ademhalen
Het lijkt alsof het regent als altijd
Maar het regent zonnestralen

Nog geen week terug, in een park in Amsterdam
Had hij zijn leven overzien en schrok zich lam
Hij was een man wiens leven nu al was bepaald
En van al zijn jongensdromen
Was alleen het oud worden gehaald

O, o, o,
Even rustig ademhalen
Want het lijkt alsof het regent als altijd
Maar het regent zonnestralen

Op een bankje in het park kwam het besluit
Noem het dapper, noem het vluchten maar ik knijp er tussenuit
Nu een week geleden en hier zat hij dan maar weer
Met meer vrijheid dan hem lief was en nu wist hij het niet meer

Herman leest wel honderd keer de krant
Het staat er echt, pagina achttien, zwartomrand
Hield 'ie vroeger al zijn meningen
En al zijn dromen stil
Nu was 'ie niks niet niemand nergens meer
Kan dus gaan waar 'ie maar wil

Herman rekent af en staat dan op
Hij heeft eindelijk de wind weer in zijn kop
'Ik heb een tweede kans gekregen
En da's meer dan ik verdien
Maar als dit het is, is dit het, als dit het is, is dit het,
als dit het is, is dit het
En we zullen het wel zien'

O, o, o,
Even rustig ademhalen
Want het lijkt alsof het regent als altijd
Maar het regent zonnestralen

woensdag 25 april 2012

Als dit geen stof tot nadenken is?!

Spreuk van de dag:                                                  








Uitspraak van de dag:

I zeur a lot.
Geweldige uitspraak van Sabeau in De wereld rond in 80 dates

Je hoeft niet eenzaam te zijn om je alleen te voelen

Al een paar jaar wilde ik wekelijks een rondje lopen, maar niemand in mijn omgeving deed dat, dus kwam het er niet van. Tot ik dit vertelde aan een andere moeder die naar haar dochter aan het kijken was langs de tennisbaan. Zij wilde ook graag met iemand lopen. Sindsdien lopen we regelmatig een rondje met elkaar en dat is erg gezellig.
Tijdens ...een cursus zat ik naast een collega, die al jaren een verdieping onder mij werkt. Leuke vrouw, maar gewoon een collega, waarvan ik weet dat ze op die afdeling werkt, ik zeg gedag tegen haar en laatst hadden we hetzelfde vest. Nu moesten we samen een opdracht doen en bleek dat ze een leuk verhaal te vertellen had en was ze opeens een aardige collega, waar ik iets van op kan steken.
Laatst plaatste ik een oproepje op mijn Facebookpagina en had ik binnen een kwartier een concrete afspraak om samen met een friend around the corner op pad te gaan.
Wat me de laatste jaren is opgevallen dat veel mensen wel iets met anderen willen ondernemen, maar niet in contact komen of niet op het juiste moment, tegen de juiste persoon uitspreken/weten wat ze willen. Wrong time and/or place.
Al een hele tijd liep ik rond met het idee van Friend around the corner, maar wist even niet hoe ik het aan kon pakken. Opeens viel het kwartje, waarom moeilijk doen als het makkelijk kan? Op Facebook is het altijd de juiste tijd.

Dus tada! https://www.facebook.com/#!/FriendAroundTheCorner
Ik hoop dat Friend around the corner zich als een inktvlek verspreidt.
Het is toch zonde om alleen thuis te blijven zitten en de leuke dingen die je zou willen/kunnen doen, niet te doen! Het leven is nu, vandaar dit platform, waar je met mensen uit je omgeving (of juist aan de andere kant van de wereld) in contact kunt komen, om samen iets te ondernemen op vriendschappelijke basis.
Eenmalig of (als het klikt) vaker.
De enige voorwaarde is respect.
Volg deze pagina gerust (graag!), reageer op een oproep of plaats zelf vrijblijvend een oproep.
Pluk dag voor je in een vaas eindigt.
Life is too short not to have fun.


Songteksten van de dag

Ik had eerst als songtekst van de dag Zomaar een dag bedacht.
Maar ik vind Je hebt een vriend van K3 ook wel van toepassing op vandaag.
Wel ja, doe eens gek, tis vandaag toch een rare dag, ik plaats er gewoon twee.

Zomaar een dag - Willeke Alberti

’s Morgens word ik wakker
Met zo’n onbestemd gevoel
Dan denk ik: ”Ach, wat kan ’t me schelen
’k Laat de boel gewoon de boel”
’k Neem een
doucheje
Strijk een bloesje
En ik hijs me in mijn broek
En ik ga zomaar een middag
Bij de apen op bezoek

Zomaar een dag, z
omaar een dag
Zomaar een dag, z
omaar een dag
Waarin ik zelf alles mag
Zomaar een dag, z
omaar een dag
Zomaar een dag, z
omaar een dag
En wat er ook gebeurt: ik lach

Al giet het pijpestelen
Moet ik al mijn dekens delen
Of ze zeggen met zovelen

Dat ik nooit meer zingen mag
Het kan me nu niet schelen
Want het is zomaar mijn dag

Of ik ben weer op visite
Op de poef met thee en taart
Ik zie mezelf al
zitten
Met mijn haar recht in een staart
’k Zeg: “Excusie”
Met een smoesie
“Meid, ik kom nog weleens aan”
En ik pak de trein om ’s middags
Naar de Efteling te gaan

Zomaar een dag, z
omaar een dag
Zomaar een dag, z
omaar een dag
Waarin ik zelf alles mag
Zomaar een dag, z
omaar een dag
Zomaar een dag, zo
maar een dag
En wat er ook gebeurt: ik lach

Al giet het pijpestelen
Moet ik al mijn dekens delen
Of ze zeggen met zovelen
Dat ik nooit meer zingen mag
Het kan me nu niet schelen
Want het is zomaar mijn dag

Als ik ’s avonds thuis kom
Na zo’n dag dat alles mocht
Dan heeft mijn man me overal
Bij iedereen gezocht
Ik wil geen ruzie
’k Zeg: “Excusie”
En ik lach mijn mooiste lach
Ik kus hem op zijn
voorhoofd
En beloof hem: ”’t Wordt jouw dag”

Oh, wat een dag, z
omaar een dag
Wat een dag, z
omaar een dag
Waarin je zelf alles mag
Zomaar jouw dag, z
omaar een dag, zomaar een dag
En wat er ook gebeurt: ik lach


En al giet het pijpestelen
Zal ik al mijn dekens delen
En dan zeg ik tegen velen
Dat ik nooit meer zingen mag
Het kan me nu niet schelen
Want het is zomaar jouw dag

Oh, wat een dag, z
omaar een dag, zomaar een dag
Waarin je zelf alles mag
Zomaar jouw dag, z
omaar een dag, zomaar een dag
En wat er ook gebeurt: ik lach

En al giet het pijpestelen
Zal ik al mijn dekens delen
En dan zeg ik tegen velen
Dat ik nooit meer zingen mag
Het kan me nu niet schelen
Het is zomaar jouw dag

En ik zing alleen voor jou
Wat er ook gebeurt:  IK LACH!


Je hebt een vriend - K3

Voel jij je ook soms zo alleen
Met al die mensen om je heen
Als je lacht, als je huilt en er niemand luistert
Elke dag voor een muur komt te staan
Kijk me aan, kijk me aan

Je hebt een vriend
Iemand die voor jou door vuur gaat
Elke dag weer voor je klaar staat
Voor altijd aan je zij
Je hebt een vriend
Iemand die je nooit alleen laat
Met jou de toekomst tegemoet gaat
Geloof me maar, je hebt een vriend in mij

In elke wondermooie dag
Elke aanstekelijke lach
Is een nacht soms te lang
Is het pad te duister
Steek je hoofd dan niet in het zand
Neem m'n hand, neem m'n hand

Je hebt een vriend,als je lacht, als je huilt, zeg m'n naam
Iemand die voor jou door vuur gaat, 'k ga voor jou door het vuur
Elke dag weer voor je klaar staat, elke dag weer
Voor altijd aan je zij
Je hebt een vriend, als je lacht, als je huilt, zeg m'n naam
Iemand die je nooit alleen laat, 'k laat je nooit meer alleen
Met jou de toekomst tegemoet gaat, elke dag weer
Geloof me maar, je hebt een vriend in mij

Je hebt een vriend, als je lacht, als je huilt, zeg m'n naam
Iemand die voor jou door vuur gaat, 'k ga voor jou door het vuur
Elke dag weer voor je klaar staat, elke dag weer
Voor altijd aan je zij
Je hebt een vriend, als je lacht, als je huilt, zeg m'n naam
Iemand die je nooit alleen laat, 'k laat je nooit meer alleen
Met jou de toekomst tegemoet gaat, elke dag weer
Geloof me maar, je hebt een vriend in mij

Is de hemel daarboven niet altijd even blauw
Ik ga door, want ik weet, ik heb ook een vriend in jou

maandag 23 april 2012

Who would have guessed?

Ik hou van fietsen!
Nu heb ik natuurlijk de mazzel dat ik een elektrische fiets heb, dat maakt het een stuk leukerder.
Meteen even uit de wereld helpen: een elektrische fiets is niet iets voor oudere en vooral luie mensen, maar voor gewone, luie mensen die de elektrische fiets pakken in plaats van de auto.
Bijkomend voordeel dat je met een elektrische fiets graag een rondje om gaat en dus veeeeeeel meer kilometers maakt en altijd voor de wind hebt, maar evengoed je beweging maakt.
Kortom elektrische fiets rules!

Vorige week naar Alkmaar gefietst. Via memorylane Sint Pancras. 20 km heen en ook weer terug.
Het zonnetje scheen al vroeg.
Kwam een buurjongen tegen die ik herkende aan de vrachtwagen waar hij in reed en die mij direct herkende na 23 jaar.
Bij de Molenkade alle tegenliggers gedag gezegd en me verbaasd over de reacties. Geen, verrast, blij of een spontaan hé hallo terug.
Twee kluizenaars op een boot schrokken zich kapot van mijn môge. Maar riepen meteen lachend môge terug.
Als geboren Alkmaarse natuurlijk over de Achterdam. Helaas was ik te vroeg, ze lagen allemaal nog in bed.
Fietste bijna tegen een Japanner en een Duitser op: Kaasmarkt!
Meteen de toerist uitgehangen en een glimp van de stoere kaasbinken opgevangen (je moet ze wel zoeken tussen de ouwe rotten, maar ze lopen er echt tussen).
Klein kussend paartje voor in de blauwe servieskast gekocht en toen dwars door de stad naar mijn afspraak.
Als dat geen lekker begin van de dag is?!

En dan heb je een uur om terug te fietsen en heb je 3 x! een stop nodig om je gedachten even snel op te schrijven:
Ik wil dat het klopt. Als ik ergens ben zie ik feilloos hoe ik dingen anders zou doen, beter, efficiënter, wat zijn de pijnpunten, waar maken ze verlies op, etc. Niet als kritiek, maar gewoon als signalering. Dit is eigenlijk zonde van mijn tijd, nutteloos. Niet mijn probleem. Tijd kan ik beter besteden om mijn eigen home sweet home onder de loep te nemen...
Als je niets verwacht dan is alles wat gebeurt extra, mooi meegenomen
Ik wil altijd helpen, maar zelf geen hulp vragen. Hier ben ik al een heel stuk verder mee, minder hulp aanbieden en vaker hulp vragen. Ik zorg graag, maar zou het ook wel eens leuk vinden om spontaan zelf eens vertroetelt te worden.
Wachten. Ik wacht niet meer tot een ander het initiatief neemt, maar ik DOE zelf. Ook als ik eens moet wachten ga ik niet in de IK WACHT stand zitten, maar in de IK HEB LEKKER EVEN NIKS, TOTDAT DAT WAAROP IK STA TE WACHTEN AANVANGT stand.
Keuze. Ik ben me er bewust van dat ik altijd een keuze heb. Als er iets is waar ik geen energie van krijg kan ik kijken of er een andere manier is om ermee om te gaan.
Guido Weijers had een sketch
http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1118290 vanaf 16.30 min. Life as it could be. Vooral het we lopen elke dag een rondje op het industrieterrein vind ik hilarisch, een eyeopener...

Ik wil een Happy end aan het einde van de film, ze moeten elkaar wel krijgen openend, anders klopt het niet.
Ik weet wat ik wil. Althans dat lijkt zo omdat ik vooral weet wat ik niet wil. Ik denk dat ik weet wat ik wil, of ik doe alsof. Maar wat wil ik? Dat ben ik de laatste maanden al aan het ontdekken.
Ik wil Lachen en onbeperkt genieten, een lange tafel met gezellige mensen die allemaal blijven eten, alleen zijn op z'n tijd.
Door ploegendienst van mijn man is er geen plek om 's avonds op een clubje, cursus, sport ofzo te gaan. Onbewust is de oplaadtijd voor mij verdwenen. Die ben ik aan het terugveroveren op momenten dat hij er is of als de meiden op school zijn.
Kritiek.  Ik vind het moeilijk om om te gaan met kritiek, ik heb toch mijn best gedaan, ik wil het goed doen, waarom is dat niet gelukt?
Functioneringsgesprek. Dan weet ik dat ze tevreden zijn en toch denk ik, wat als ze zeggen dat ik iets niet goed doe. Is natuurlijk gewoon een verbeterpuntje waar ik aan zou kunnen werken, maar toch. Why worry? Als het gebeurt is het vroeg genoeg om ermee te dealen.
Lat lager voor de meiden. Dit doe ik al, niet overal voor behoeden. Lekker naar de camping, klooien in het bos en 'narigheid en kattekwaad' leren.
Wat wil ik zijn? Waar hebben mensen behoefte aan: een nachtlamp als ze 's avonds bang zijn in het donker? Een zonnestraaltje? Of een bouwlamp? Beperk je straling.
Ik kijk niet wat ik niet heb, of niet in mijn bereik heb, maar wat wel kan. Ik zou graag in een stad wonen, maar als ik heel realistisch ben eigenlijk niet. Nu geniet ik op andere momenten van de stad en kan dan weer lekker naar huis aan het einde van de dag.... The best of both worlds.

Tip die ik laatst kreeg van een supermagere, fanatieke, sportman: jij moet gewoon gaan lopen, lekker wandelen, sommige mensen zijn niet gemaakt om hard te lopen.
Zo dat geeft even een rust.
Grappig dat ik dacht dat hij mij juist een slap wijf zou vinden en zou vinden dat ik ook zo fanatiek zou moeten sporten.
Ik dacht altijd ik zou ook wel willen (kunnen) wielrennen. Maar waarom niet bij stap 1 beginnen (en blijven)?

Dus ga  (in je eigen tempo) lopen of fietsen, maak je hoofd leeg of nog beter sorteer je gedachten (wel een boekje meenemen, anders ben je druk met onthouden..).

Songtekst van de dag!

Nina Simone: Ain't got no/I got life

Ain't got no home, ain't got no shoes
Ain't got no money, ain't got no class
Ain't got no skirts, ain't got no sweaters
Ain't got no perfume, ain't got no beard
Ain't got no mind

Ain't got no mother, ain't got no culture
Ain't got no friends, ain't got no schooling
Ain't got no love, ain't got no name
Ain't got no ticket, ain't got no token
Ain't got no God

What have I got?
Why am I alive anyway?
Yeah, what have I got?
Nobody can take away

I got my hair, I got my head
I got my brains, I got my ears
I got my eyes, I got my nose
I got my mouth, I got my smile

I got my tongue, I got my chin
I got my neck, I got my boobs
I got my heart, I got my soul
I got my back, I got my sex

I got my arms, I got my hands
I got my fingers, Got my legs
I got my feet, I got my toes
I got my liver, Got my blood

I've got life, I've got my freedom
I've got the life
I've got life, I'm gonna keep it
I've got life, and nobody's gonna take it away
I've got life

zaterdag 31 maart 2012

vrijdag 30 maart 2012

Keuzes maken

Ik kan niet kiezen.Vroeger was vla kopen in de supermarkt een makkie, je had gele of bruine  (ik ben van de tijd net na karnemelksepap, rijstepap en griesmeelpap...).
Oké er was ook nog yoghurt, maar daarmee waren de keuzemogelijkheden wel klaar.
Thuis kon je dan nog kiezen of je 2 smaken door elkaar wilde gooien. Op zon- en feestdagen ging moeder uit haar dak en kreeg je gele vla met yoghurt en een hele grote scheut dikke, echte, rode limonade.
Het is eigenlijk mis gegaan met Mona, want opeens kon je ook nog kiezen voor pudding.
Het bakje op z'n kop zetten, gaatje erin met een vork en voila een prachtige pudding met ingebouwde aardbeiensmurrie.
Nu sta ik voor het ellenlange koelschap en heb een keuze uit belachelijk veel toetjes. Rechts en linksgedraaide kwark, vrije uitloop yoghurt, luchtige vla, wolkentoetjes, knijptoetjes, toetjes met smarties, yoghurt met cornflakes, yoghurt met vruchten, zonder vruchten, met heeeeeel veel vruchten, crème brulee, chocolademousse. En dan heb ik nog maar 1 plank gehad.
Ik verdiep me er dus niet in en pak snel een pak geel met bruine vla, reken af en ga naar de volgende winkel.

Bij de Etos:
Kunt u het vinden, kan ik u helpen?
Ik wil graag een mascara.
Wat voor mascara?
Een zwarte.
Oh, maar ik bedoel eigenlijk wilt u: superlashes, luxery lashes, pushup lashes, boostcurls, volume lashes, longlasting lashes, sexy lashes...?
Het is voor mijn werk, dus sexy lashes zal neem ik aan het verkeerde signaal afgeven.
Maar welke wil ik dan?
Ik wil gewoon een zwarte mascara, niet waterproof, maar eentje die gewoon doorloopt als je huilt of gaat zwemmen, maar voorkomt dat je 's avonds superlang staat te boenen met je wattenschijfje.
Vroeger vroeg je om een mascara en had je de keuze uit zwart of bruin en in mijn 'wilde' discotijd uit blauw en groen. Maar dat was het wel qua keuzes.
Uiteindelijk kies ik de mascara met het leukste borsteltje en een fluogele dop (want ik ben wel 41, maar natuurlijk wel hip). Het is een mascara en hij is zwart, dus hij voldoet aan al mijn eisen. 
Het is een: volume accelerator mascara met volume boosting complex van Rimmel London.
Ik heb er meteen maar 3 gekocht, voor elke tas 1 (klopt niet, want dan had ik er 20 moeten hebben...). Maar nu ben ik tenminste 3 keer zolang verwijderd van mijn volgende mascarakeuzemoment.

vrijdag 9 maart 2012

Alles in balans?

Vandaag bij Alles in balans geweest.
Heeft me al weer veel bevestigingen en stof tot nadenken gegeven.
Benieuwd naar het vervolg.
Arjen gaf af en toe aan samenvatting die de spijker op de kop sloeg of tot nadenken zette en liet daardoor zien dat hij goed luisterde naar mijn spraakwaterval.
Judith is haar geweldige zelf en sinds ik haar ken een voorbeeld.

Woorden van de dag:
Moeiteloos moetenloos.
Reset jezelf.
Ik ben voor de duvel niet bang.
Enjoy.
Geniet.
Neem de tijd.
Kwalitijd.
Lente in mijn hoofd.

In de auto hoorde ik achter elkaar:
Billy Joel Pianoman Meebrullen mag!
Golden Earring Twilight Zone  Lang geleden, ik was 18, als een van de weinigen ooit op het podium getrokken door Barry Hay en met hem gedanst terwijl hij zong When the lady smiles, sweet memories..
Bobby McFerrin Don't worry be happy Need I say more. Meezingen mag weer, meefluiten ook!

Dat ik ook nog 2 uur gefietst heb kris kras door de stad op René's oude, piepende brik met veel te hoog zadel, alles wat op mijn lijstje stond heb gevonden en als extraatje een ontzettend mooie oude pentekening van klaprozen vond voor weinig, maakte het mijn dag.
Af en toe zo'n dag of zulke momenten (een minivakantie (I quote Judith)) dan kom ik er wel.

When you stop chasing the wrong things, you give the right things a chance to catch you.

woensdag 1 februari 2012

I'm not weird, I'm a limited edition.
En zo is het. Iedereen is anders, speciaal en bijzonder!



woensdag 4 januari 2012

Zing mee met Sesamstraat, voor elk humeur een liedje

Ben je boos?
Koekiemonster: Ik ben boos!

Zie je het even niet zitten?
Bert en Ernie: Maak er wat van!

Ben je droevig?
Elmo: Pidoedeldidom

Mooie mantra, kijk uit het kan zijn dat je er vrolijk van wordt!
Ernie: Zoek de zeep

Op zoek naar een vriend?
Ernie: Troeteleendje

Iets kwijt?
Ienieminie: Zoek, zoek, zoek waar is mijn onderbroek?

Met je hoofd in de wolken?
Tommie, Nick en Simon: Met onze kop in de wolken

Ik ben goed genoeg! Blauw of oranje? Het maakt niet uit.
Grover, Harry Monster, Koekiemonster en Fretsel: Pluizig en blauw

Zie je wel, je hebt het allemaal al een keer gehoord of geleerd.